Μερα με τη μερα αλλαζουν πολλα οσον αφορα τον εαυτο μου και τις αντιληψεις μου για τον κοσμο και τους ανθρωπους...και τωρα...παλι μοναχος μεσ'τον κοσμο περιμενω,περιμενω τι ομως;;...να φτασω,κι αν φτασω τι;;...τιποτα...ενα γεια,ενα αντιο,μια μουρμουρα,ενας χαμος...ανθρωπινα οντα χαιρετουν μηχανικα,περπατουν προς διαφορες κατευθυνσεις,εκατομμυρια θα ελεγα...το διανοεισαι και χανεται ο νους σου,ο κοσμος εν'απεραντο γκαραζ λενε...κι αν ναι στη συνεχεια τι;...ποσες ζωες θα χωρεσουν μεσα σ'αυτο το γκαραζ...μα η ζωη ειναι μια θα πει καποιος,κι αν ειναι μια γιατι υπαρχουν πολλες κατευθυνσεις αφου το ''τερμα'' ειναι παντα το ιδιο...αποριες ζωης,κι ομως τωρα το καταλαβαινω...τωρα συλλογιζομαι πως ολοι αγωνιζομαστε για κατι κοινο,ξεχωριστα ομως ο καθενας,ακουγεται παραλογο και λογικο αν το σκεφτεις λιγακι...ποιος ειν'αυτος ομως που τα οριζει;; και γιατι ενω οριζει κατι και για τον αλλον αγωνιζεται μονος του;;......εδω λοιπον,μεσα στον κοσμο τον βουβο μοναχος σκεφτομαι,νιωθω την βαβουρα...φοβαμαι μην ερθει καποιος και κλεψει τη μοναξια μου,και το κακο ειναι πως θα το κανει μηχανικα γιατι ετσι εμαθε,ετσι μας εμαθαν...παραστρατησα και δεν ξερω τον λογο,κι αν τον ξερω ειναι πολυ ψηλα για τον φτασω,τα περισσοτερα απ'αυτα που ειναι ψηλα πεφτουν,κατρακυλουν μα οχι σαν χιοναμπαλα πανω στο χιονι...πεφτουν σαν μια χωματινη μπαλα πανω σε πετρες...κι οσο πεφτουν τοσο μικραινουν,τοσο χανουν τον ογκο τους...μα μην γελιεσαι,πολλες φορες η αξια ειναι δυσαναλογη του μεγεθους...
...κι αν γελαστηκες μια φορα προσεχε παλι γιατι γιατι ενιοτε παιζει ρολο και η αντιλαμβανομενη αξια που μπλεκεται μεσα στα υποκειμενικα κριτηρια του καθενος...τιποτα δεν ειναι βεβαιο,ακομα και οι σταθερες αξιες για τις οποιες ζουνε μερικοι καποτε χανονται...ακομα κι αν εχει φτασει κανεις στο ''τερμα''...μα δεν πιστευω σ'αυτο,κι ας ειναι κοινη η καταληξη...εχω ξαναπει πως δεν υπαρχει το τερμα για μενα,δεν υπαρχει θεμα που να καταληγει...οποιο κι αν ειναι αυτο σιγουρα καποιος θ'αρπαξει την καταληξη και θ'αρχισει παλι απο την αρχη,για να βρει ενα νεο συμπερασμα,μια νεα προσεγγιση της ''αληθειας''...
...εδω λοιπον,προσεγγιζοντας τον ποορισμο σκεφτομαι μοναχος αναμεσα σ'ανθρωπους χωρις να ξερω το γιατι........
...κι αν γελαστηκες μια φορα προσεχε παλι γιατι γιατι ενιοτε παιζει ρολο και η αντιλαμβανομενη αξια που μπλεκεται μεσα στα υποκειμενικα κριτηρια του καθενος...τιποτα δεν ειναι βεβαιο,ακομα και οι σταθερες αξιες για τις οποιες ζουνε μερικοι καποτε χανονται...ακομα κι αν εχει φτασει κανεις στο ''τερμα''...μα δεν πιστευω σ'αυτο,κι ας ειναι κοινη η καταληξη...εχω ξαναπει πως δεν υπαρχει το τερμα για μενα,δεν υπαρχει θεμα που να καταληγει...οποιο κι αν ειναι αυτο σιγουρα καποιος θ'αρπαξει την καταληξη και θ'αρχισει παλι απο την αρχη,για να βρει ενα νεο συμπερασμα,μια νεα προσεγγιση της ''αληθειας''...
...εδω λοιπον,προσεγγιζοντας τον ποορισμο σκεφτομαι μοναχος αναμεσα σ'ανθρωπους χωρις να ξερω το γιατι........
