Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

...πες το όπως θέλεις...

....παρεισφρείω σ'ένα κόσμο ιδεατό,σ'ένα κόσμο κάλπικο,τον δικό μου κόσμο...όπου συνυπάρχουν και γαλουχεύονται οι σκέψεις και οι σχέσεις δύο υπάρξεων κάθε φορά...οι δικές μου και οι δικές σου...η ευθυκρισία θα κάνει τη συνύπαρξη αυτή αρμονική,δημιουργική και χωρίς αναταραχές κι επιρρωσεις από κάθε πλευρά...η άγνοια της ιδιοσυγκρασίας μου σε χρίζει δοκησίσοφο...κάτι αντικοινωνικό ειδικά για τα μέτρα της εποχής και της κοινωνίας μας...απαυγάζεις ταχύτατα...ούτε εσυ καταλαβαίνεις το πότε...αν μη τι άλλο το γιατί....πως λοιπόν εγώ ν'αντιδράσω...;;....δεν αξίζει κάτι διαφορετικό απ'την πνευματική έκφανση τοιαύτης της ιδιοσυγκρασίας που εσυ δε γνωρίζεις...δυστυχώς γίνεσαι πειθήνιος σε μια δημαγωγία στην οποία αποδείχθηκε πως δεν είσαι έγκριτος αλλά ταγό καθώς αποτελεί η συγκεκριμένη αυτή δημαγωγία απέναντι και σε σένα ανάμεσα στους άλλους,δείχνει να πετυχαίνει το σκοπό και τις επιδιώξεις της,που σκοπός δεν είναι άλλος απ'την πνευματική ανωτερότητα του ασθενούς φύλου και η στήριξή του με κάθε τρόπο παραβλέποντας καθετι ενάντια του ήθους και της λογικής στα ευρύτερα πλαίσια της υποκειμενικότητας και όχι της προσωπικής...ξέρω και υποστηρίζω πως εγώ ασπάζομαι δικές μου αντιλήψεις και φρονήματα...ενδεχομένως όμως εσυ να βρίσκεσαι στη θέση του ιδιοτελούς ανθρώπου που πέρα απ'τον αρνητισμό του χαρακτηριστικού αυτού,εκθειάζει και δεν φρονεί τα υπάρχοντα θεία αλλά υποστηρίζει αυτα...τα δικα του...ζώντας πάλι μέσα στην άγνοια για το ότι ανοίγει έναν τάφρο...και χωρίς ταυτότητα μάλιστα...ωστόσο εγώ πεσιμιστης όντας μεν εξαιτίας του παρελθόντος μου αλλά υποστηρικτής των θέσεών μου με τεκμηριωμένες απαντήσεις δε,οφείλω να προλειανω την κατάσταση και τη θέση μου χωρίς να σφετερίζομαι κάτι ευεπιφορο...δεν ξέρω αν για τον καθένα αποτελεί αυτή η θέση την κατισχύον της κοινής γνώμης...πάραυτα εγώ εξακολουθώ να την στηρίζω και θα συνεχίσω μέχρι τέλους...

Οι σκέψεις γεννούν σκέψεις....

...έστω ότι ο χρονος γυρίζει πίσω...σκέψου για λίγο τη συνέχεια...
...ο καθένας πράττει,λέει και νιώθει όσα δεν έκανε,είπε ή ένιωσε...η κάθε πράξη που λαχταρά ο καθένας μπορεί να οδηγήσει τον παράγοντα σε άλλα μονοπάτια,ο κάθε λόγος που επιδιώκεται μπορεί να οδηγήσει τον δέκτη σε διαφορετικούς δρόμους σκέψης,το κάθε ανέγγιχτο συναίσθημα μπορεί να διαμορφωθεί με τη σειρά του σε κάτι ανούσιο ή σε κάτι ανεπιθύμητο απ'ο,τι ήταν μέχρι τώρα...και το αποτέλεσμα;;
...αλλάζει ο καφές,ενδεχομένως εξαφανίζονται οι κόκκοι άμμου,διαφοροποιούνται τα χαλίκια αλλά και τα μπαλάκια του τεννις....και μένει ένας βάζο άδειο,που πάλι απ'την αρχή πρέπει να γεμίσεις,όλες αυτές οι ιδιότητες,οι ανάγκες ή τα ενδιαφέροντα που γέμιζαν αυτό το βάζο της ζωής έχουν χαθεί,είτε για πάντα είτε προσωρινά....και στη συνέχεια τι;;
...έρχεται πλέον ο άνθρωπος μόνος και εκεί που ήθελε να γυρίσει το χρόνο πίσω και να αρχίσουν όλα πάλι απ'την αρχή τώρα είτε δεν έχει το κουράγιο να ξεκινήσει ή και να έχει το κουράγιο έχει απελπιστεί γι'αυτα που χάθηκαν στην επιπολαιότητα του μέλλοντος...γιατί εκτός από αυτα θα αλλάξει και ο ίδιος ο άνθρωπος,η οικογένεια,η πολιτεία,η χώρα,όλος ο κόσμος και οι θεωρίες που έχουν αναπτύξει επιστήμονες και φιλόσοφοι...
...θέλω να πω πως δεν είναι σωστό να σκεφτόμαστε πώς θα μπορούσε να είναι το παρόν αν το παρελθόν ήταν αλλιώς διαμορφωμένο αλλά να σκεφτόμαστε το μέλλον πριν κάνουμε οτιδήποτε άλλο,γιατί πέρα απ'τα εξωτερικα γεγονότα που διαμορφώνουν τη ζωή κάποιου άλλου όλα τα υπόλοιπα δημιουργούν ένα παρόν απερισκεψίας και που στη συνέχεια διαμορφώνεται σε παρόν προβλημάτων και σταδιακά παρόν σκέψης,αμφισβήτησης και φιλοσοφίας....γιατί όλοι κάποτε εκεί καταλήγουν,στη φιλοσοφία της ζωής που έζησαν...λίγο πολύ όλοι το έχουν κάνει...γιατί η φιλοσοφία πλέον είναι ανάλογη των δύσκολων περιστάσεων και συνθηκών....
...ακόμα και το πιο απλό και καθημερινό "γιατί;" βάζει τον δέκτη σε σκέψη,ακόμα κι αν αυτός είναι ο ίδιος σου ο εαυτός...έχει λεχθεί για τον άνθρωπο πως είναι έρμαιο των σκέψεων,των επιδιώξεων,των "θέλω" του...και έτσι είναι...όλα ξεκινούν από κει...κι αν όλα κατέληγαν εκεί θα ήταν τα πάντα καλύτερα...χωρίς να χρειάζεται να αλλάξεις κάτι από αυτα που έκανες,είπες ή ένιωσες...χωρίς να χρειάζεται να κάνεις,να πεις ή να νιώσεις κάτι διαφορετικό από τα αντίστοιχα του παρελθόντος...
..."θέλω να σε κάνω καλύτερο άνθρωπο πρώτα για σένα"...όσο υποκειμενικό κι αν είναι το "καλύτερο" συνεχίζω να το θέλω....κι αν εχω καταφέρει κάτι ξέρεις τι είναι και χαίρομαι γι'αυτό...μου αρκεί που άκουσα τα λόγια αυτα από σένα...που έκανες αυτές τις σκέψεις...